|
Tereny powiatu kluczborskiego, bogate w przepiękne lasy, łąki, rzeczki i stawy
są jednym z najpiękniejszych zakątków Opolszczyzny i doskonałym
miejscem do uprawiania turystyki, agroturystyki i ekoturystyki. Niezwykłą
przyjemnością dla turysty są wędrówki po trasach wiodących przez zagubione wśród
lasów liczne rezerwaty przyrody. Pełne saren, dzików, jeleni, zajęcy, kun i
lisów lasy przyciągają myśliwych, a bogactwo ich runa
kusi zbieraczy. Walory turystyczne Ziemi Kluczborskiej są atrakcyjne dla tych,
którzy szukają ucieczki od zgiełku wielkich miast. Liczne gospodarstwa
agroturystyczne i ekologiczne oferują zdrowe, domowe posiłki, przejażdżki konne,
wycieczki rowerowe, wędkowanie, a nawet spanie na sianie.
Oprócz różnorodności świata roślin i zwierząt oraz obfitości lasów powiat
posiada zasoby bogactw naturalnych, do których między innymi można zaliczyć:
solankę wołczyńską (chlorowo-sodowo-wapniowo-bromkowo-żelazisto-borową
posiadającą atest Ministra Ochrony Środowiska), żwir budowlany, piasek, torf,
czyste powietrze, dobrą wodę i dużo zieleni.
Powiat szczyci się wyjątkowymi, niezwykle interesującymi zabytkami
nierozerwalnie związanymi z historią tych ziem, przypominającymi o średniowiecznych
korzeniach miast i wsi. Na szczególną uwagę zasługuje czternastowieczny kościół
ewangelicki pw. Zbawiciela w Kluczborku, w którym przed wiekami swe kazania
głosił Adam Gdacjusz, zwany „Śląskim Rejem”. Warto też udać się do Byczyny –
miasta o ciekawym układzie urbanistycznym ze świetnie zachowanymi murami
obronnymi i fragmentami fosy z XIV-XV wieku. Z tego okresu pochodzi również
ewangelicki kościół św. Mikołaja oraz kaplica cmentarna św. Jadwigi. Nieopodal
Byczyny znajduje się wybudowana niedawno replika średniowiecznego grodu
rycerskiego, stanowiąca wielką atrakcję dla turystów Dwa razy w roku odbywa się
tutaj Turniej Rycerski, na którym można zobaczyć walki wojów, biesiady i tańce.
Prawdziwą perełką tych terenów jest bardzo liczna grupa kościołów drewnianych
(22 obiekty), z których większość powstała dla potrzeb ewangelików. Godne
polecenia są wędrówki rowerowe trasą kościółków drewnianych, które tworzą
charakterystyczny i malowniczy element tutejszego krajobrazu, świadczący nie
tylko o historii budowlanej regionu, ale przede wszystkim o losach mieszkańców
tych ziem. Nieskażona przyroda Ziemi Kluczborskiej obfitująca w smaczne pożytki
nektarowe i spadziowe sprawiła, że symbolem tego regionu jest miód – wielki dar
natury. Ten kluczborski bywa złocisty, czasami ciemny. Gęsty albo rzadki, ale
zawsze o niepowtarzalnym smaku. Pachnie sadami i polnymi kwiatami. Smakując go,
niezależnie od pory roku, wracamy wspomnieniami na ukwieconą leśną polanę w
upalny lipcowy dzień. Ze wspaniałomyślności natury korzystano tu od wieków,
trudniąc się właśnie hodowlą pszczół i produkcją miodu. Tutejsze tereny mają
ogromne pszczelarskie tradycje. Stąd pochodzi ksiądz Jan Dzierżon,
najsławniejszy polski pszczelarz.
Do najważniejszych działów kluczborskiej gospodarki można zaliczyć przemysły:
elektromaszynowy, spożywczy i budowlany. Przemysł skupiony jest głównie w
stolicy regionu – Kluczborku. Największe firmy gminy to: Fabryka Maszyn i
Urządzeń "Famak", PV "Prefabet - Kluczbork" S.A. Wśród inwestorów zagranicznych
dominuje kapitał niemiecki. Okucia do stolarki okiennej i drzwi produkuje tu
firma AUBI, płyty i rury betonowe – wspomniany już P.V. Prefabet. Swoje markety
w mieście usytuowały sieci francuska, niemiecka i portugalska. Drugim ważnym
ośrodkiem przemysłowym w powiecie jest Wołczyn. W końcu XIX wieku powstał tu
zakład produkujący drożdże, obecnie największy w Polsce, działający do dziś pod
nazwą Lesaffre Bio-Corporation Sp. z o.o. Wyroby ze szkła produkuje tu również
Huta Szkła Kama Vitrum.
zobacz więcej»
|
