Zwierciadło przeszłości

„Zwierciadło Przeszłości” to produkt skierowany do miłośników turystyki kulturowej, umożliwiający poznanie ciekawych miejsc, zwiedzanie unikalnych zabytków, zapoznanie się z lokalną kulturą, obyczajowością i tradycjami. Jego celem jest odkrywanie tajemnic i miejsc obszaru oraz wyciąganie na światło dzienne często niezwykle ciekawych, a dotąd nieznanych historii związanych z Ziemią Kluczborską i Oleską. „Zwierciadło Przeszłości”,  zostało uznane przez Polską Organizację Turystyczną turystycznym produktem roku 2006.

Oferta zawiera subprodukty:

• „Tradycja Dawniej i Dziś”, którego celem jest kultywowanie tradycji i obyczajów,
  związanych z weselami. Idea tego działania polega na organizowaniu przedstawień,
  w których tradycje ożywione są przez miejscowych mieszkańców i stanowią atrakcję
  dla turystów.
  punktor
• „Szlak Ginących Umiejętności” jest to połączenie ze sobą miejsc związanych z powoli zapominanymi i niedocenianymi w codziennym życiu umiejętnościami, które stanowią atrakcję dla turystów. Do szlaku należą: kuźnia chocianowicka, kuźnia i piekarnia w Kuniowie, Pasieka Zarodowa w Maciejowie, gospodarstwo zajmujące się rękodziełem ludowym „Igłą malowane” w Ligocie Górnej.
  punktor
• „Szlak Kościółków Drewnianych”, jest to połączenie w turystyczny szlak tematyczny obiektów drewnianej architektury sakralnej istniejącej na terenie Ziemi Kluczborskiej i Oleskiej, które stanowią jedną z jej największych atrakcji.

Tradycja Dawniej i Dziś
Celem tej oferty jest kultywowanie tradycji i obyczajów, związanych z historią lokalną. Co roku jesienią młodzież szkolna prezentuje różne tradycje. Ostatnio zaprezentowano różnice między weselem śląskim i wieluńskim od czasu międzywojennego do lat 60-tych XX wieku.

Obrzędy weselne składają się z następujących etapów:
▪ Swaty,
▪ Zrękowiny i zaprosiny,
▪ Rozpleciny,
▪ Wesele,
▪ Oczepiny,
▪ Przenosiny

Zanim jednak do wesela dochodzi, młodzi ludzie muszą się poznać. Okazją do tego są na wsi różne zajęcia np. darcie pierza, prządki czy kiszenie kapusty. Organizowane są one najczęściej w salach wiejskich w powiecie oleskim. Czynności te stanowią pretekst do bujnego życia towarzyskiego, tutaj „wymienia się ploteczki” i opowieści ze świata, śpiewa pieśni i tańczy. Dalsza część przedstawienia to kolejne etapy obrzędu weselnego prezentowane na przemian tradycje śląskie i tradycje wieluńskie.

Szlak Ginących Umiejętności rozpoczyna się w Chocianowicach (Gmina Lasowice Wielkie) w kuźni kowalstwa artystycznego Państwa Turków. Tradycja rodzinna tego rzemiosła kontynuowana jest od 125 lat, a efekty pracy artystycznej można zobaczyć w starej kuźni kowalskiej. Następnie kierujemy się do Gminy Kluczbork, gdzie w miejscowości Ligota Górna można obejrzeć piękne obrazy wykonane haftem. Kompozycje pejzaży „malowanych igłą” wprawią w zachwyt każdego turystę. Na miejscu można przejść krótki kurs haftowania i spróbować swoich sił w tej trudnej sztuce.

Koniecznie trzeba wstąpić do Maciejowa gdzie znajduje się Pasieka Zarodowa im. ks. dr. Jana Dzierżona, odkrywcy tajników pszczół, który urodził się i spędził ostatnie lata w Gminie Kluczbork. W 2006 roku obchodzono 100 rocznicę śmierci wielkiego pszczelarza. Początki swojego istnienia Pasieka datuje na rok 1968, kiedy powołano ją do życia jako kontynuację dzieła swego patrona. Znajduje się tutaj dworek, a w nim historyczna Izba Pamięci poświęcona ks. Dzierżonowi oraz skansen uli z produktami pszczelimi. W Maciejowie można również zwiedzić drewniany kościół ewangelicki – wzmiankowany w 1446 r.

Z Maciejowa przemieszczamy się do Kuniowa. We wsi istnieją szczątki XIX wiecznej Kuźni i piekarni, w których stworzono „Izbę Pamięci Regionalnej i Rzemiosła”. W oryginalnym piecu kuźni przy użyciu narzędzi z XIX w., można wykuć „Podkowę Kuniowa”, a w piekarni samemu wyrobić i wypiec „Chleb Kuniowski” przygotowany według dawnej receptury. Po pracy, gotowy wypiek spożywa się przy stylowych ławach wśród zabytkowych eksponatów.

Od Maciejowa można rozpocząć również wędrówkę wzdłuż Szlaku Drewnianych Kościółków. Nieopodal Pasieki znajduje się kościół drewniany konstrukcji zrębowej na podmurowaniu ceglanym, który jest jednym z najmniejszych kościółków drewnianych powiatu kluczborskiego.

Najstarszym kościołem, wybudowanym już w 1236 roku, jest kościół pw. Narodzenia NMP w Chocianowicach. Kościół ten ma konstrukcję zrębową zwieżą konstrukcji słupowej na podmurowaniu. W środku znajduje się ołtarz główny, na którym zobaczyć można kopię obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej z XVII wieku. W powiecie kluczborskim znajduje się 22 podobnych kościołów.

Na terenie powiatu oleskiego zobaczymy 17 takich drewnianych obiektów. Najciekawszym jest kościół odpustowy św. Anny z 1518 r. rozbudowany
w 1668-70 r. na rzucie gwiazdy z pięcioma kaplicami. To interesujący przykład kościoła pątniczego i jeden z najciekawszych kościołów drewnianych na Śląsku. Urzeka zwłaszcza bogaty barokowy wystrój wnętrza z XVII i XVIII w.